குறள் 207
எனைப்பகை
யுற்றாரும் உய்வர் வினைப்பகை
வீயாது பின்சென்று அடும்.
பகையுடை வேந்தனுக்கு
……… பலவழி
உண்டு மீள்வதற்கு
பகைதனை அஞ்சாது
……… பழிபாவச்
செயலைச் செய்திட
வகைவகையாய்த் தீவினை
……… வழமையாய்த் தொடரும் மானிடனை
மிகையானத் பகையே
……… மடியும்வரை
தொடர்ந்து அழித்திடும்
தீயதுச் செய்தவனை
……… திரும்பித்
தாக்கிக் கொல்லும்
ஆய்ந்தால் அவன்செயல்
………. அவனுக்கு என்றே புரியும்
வீயாது என்பது
………. வினைக்குத்
திணையல்ல என்பதாம்
மாய்க்கும் வரையில்
……… மானுடனைத் தொடரும் தீவினையாம்
2 கருத்துகள்:
சிறப்பு...
அருமை
கருத்துரையிடுக