“தமிழ்” கடவுள்

பன்மொழி புலமை

பக்தனுக்கு உண்டா

ஏழேழு உலகை

இரட்சித்து காக்கும்

பரமனுக்கும் உண்டா

அறிந்தது அறியாதது

தெரிந்தது தெரியாதது

புரிந்தது புரியாதது

சிவாஜி  - சிவனாய்

உச்சரிக்க அழகு

அழகன் முருகனோ

அவனப்பன் சிவனோ

அவதார பெருமாளோ

அவர்களது பத்தினிகளோ

அறியாதது ஏதுமுண்டோ?

கைலாய வாசமென்பதால்

காதில் விழுந்தவை

சமஸ்கிருதமாம் - ஆதலால்

பைந்தமிழ்

மைந்தனுக்கும் தெரியாதாம்

காமாட்சி

“கற்றது தமிழ்” அல்லவாம்

மீனாட்சிக்கு

சொக்கனை தெரியுமாம்

சங்கத்தமிழ் புரியாதாம்

தேவாரமோ திருவாசகமோ

தமிழில் ஒரு வாசகமோ

புரியலையாம்

தில்லை நடராசனுக்கு – இது

தீட்சிதர்கள் சொன்னது

ஆலயத்தம்மனும்

பாளையத்தம்மனும்

பைந்தமிழில் பூசிக்க

பரவசமடைந்ததாய்

பக்தர்கள் சொல்ல

சுப்புணி சுட்டபழம்
சூத்திர மொழியில்
கேட்டதாக அவ்வை
பாட்டெடுக்க - அவாள்
தேவமொழி என்றனரே

அனந்தனுக்கு

ஆராரோவோ அல்ல

பூபாளமோ

சமஸ்கிருதத்தில் வேண்டுமென

சட்டம் போட்டானா?

அண்ட சராச்சரத்தை காப்பவனுக்கு

அய்யாயிரமாண்டு தமிழ் தெரியாதாம்

அப்படியா! – அக்குடும்பத்தை

ஆரம்ப பள்ளிக்கு அனுப்புவோமா

ஆனா, ஆவன்னா கற்க?!