ஊடி யவரை உணராமை வாடிய
வள்ளி முதலரிந் தற்று. குறள் 1304
வாடிய கொடிக்கு
வாளி நிறைய
நீருற்றுவது போல்
கொண்ட கோபம்
குறைய
கூடி மகிழ்
அஃதன்றி
கோபம் கூடின்
கொடு வாளால்
கொடி சாய்ப்பதாகும்
கொடு வாளால்
கொடி சாய்ப்பதாகும்
2 கருத்துகள்:
இந்த திருக்குறள் வரிகள் மற்றும் உங்களது கவிதை அனைத்து விதமான உறவுகளுக்கும் பொருந்தும் என்பது எனது கருத்து. அனைத்து வரட்டு கௌரவத்தையும் துறந்து தானாக முன்வந்து அனைத்து பிறச்சினைகளையும் களைந்தால் அமைதி, சந்தோஷம் நமதே.
அருமையான விளக்கக் கவிதை.
கருத்துரையிடுக